معرفی پروژه

پروژه Dancing Particles در ونکوور، به عنوان یک طرح معماری نوآورانه و مدرن در حال ساخت است. این پروژه با هدف ترکیب هنر و معماری، توسط گروه دیزو و با همکاری کارفرما، نگار قریشی، طراحی شده است. یکی از ویژگی‌های شاخص این پروژه، استفاده از دیوارهای Curtain Wall است که به کمک آن‌ها الگوهای تکرارشونده و قابل توسعه در نمای ساختمان ایجاد شده‌اند. این طراحی نام خود را از مفهوم حرکت سیال و پویای ذرات گرفته است که در نمای ساختمان به‌طور هنرمندانه به نمایش درآمده‌اند

رویکرد طراحی

رویکرد طراحی در پروژه Dancing Particles بر پایه اصول زیر بنا شده است

حرکت و پویایی: طراحی نمای ساختمان به گونه‌ای است که حس حرکت و زندگی را القا کند. الگوهای تکرارشونده، همچون ذرات در حال رقص، نمایی زنده و پویا ایجاد می‌کنند

استفاده از سیستم Curtain Wall: دیوار پرده‌ای به طراحان اجازه می‌دهد تا الگوهای شفاف و مدولار را ایجاد کنند که قابلیت گسترش دارند و به ساختمان کمک می‌کنند تا در برابر تغییرات محیطی سازگار باشد.

تنوع و تکرار در الگوها: الگوهای تکرارشونده، با تغییر نور و سایه، جلوه‌های متفاوتی را به نما می‌بخشند و ساختمان را به محیط اطراف خود مرتبط می‌سازند

پایداری و هماهنگی با محیط: طراحی با تأکید بر پایداری و استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست، به ساختمان این امکان را می‌دهد که با طبیعت هماهنگ باشد و به حفظ محیط کمک کند.

تعامل با ساکنان و جامعه: فضاهای داخلی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ساکنان را به تعامل و ارتباط با یکدیگر تشویق کنند، و فضاهای مشترک مانند بالکن‌ها و تراس‌ها تجربه‌ای اجتماعی را فراهم می‌آورند

Curtain Wall: عنصری از فناوری و هنر

در این پروژه، Curtain Wall نه تنها به عنوان بخشی از ساختار و عملکرد بنا استفاده شده، بلکه عنصری هنری است که به خلق الگوهای منحصر به فرد و تکرارشونده در نما کمک می‌کند. این سیستم به دلیل سبکی و شفافیت خود، اجازه می‌دهد نور طبیعی به داخل ساختمان نفوذ کند و ارتباط بصری میان داخل و خارج بنا حفظ شود. همچنین، قابلیت توسعه و تغییرپذیری این دیوار پرده‌ای به طراحان امکان می‌دهد تا با تغییرات آتی در پروژه سازگاری پیدا کنند

نتیجه‌گیری

پروژه Dancing Particles با استفاده هوشمندانه از سیستم Curtain Wall و خلق الگوهای تکرارشونده، نمایشی از حرکت و پویایی را در قالب معماری به تصویر می‌کشد. این پروژه به عنوان یک ساختمان مدرن در ونکوور، نه تنها از نظر عملکردی مؤثر است، بلکه به‌عنوان یک اثر هنری پویا و قابل توسعه به محیط اطراف خود تعامل می‌بخشد